ΑΝΔΡΕΑΣ A. ΑΡΤΕΜΗΣ

Ανδρέας Α. Αρτέμης: 

Ο Μουσικοσυνθέτης κι ερμηνευτής Ανδρέας Αρτέμης ασχολείται με τη Λόγια μουσική. Απαριθμεί ένα μεγάλο αριθμό εμφανίσεων στον Κυπριακό κι Ελλαδικό χώρο και στο εξωτερικό με δικές του συνθέσεις είτε ερμηνεύοντας άλλων συνθετών έργα ως Σολίστας, σε εκδηλώσεις-ρεσιτάλ ερμηνείας, με στόχο πάντα την ανάδειξη της μελοποιημένης ποίησης. Έχει δώσει (και συνεχίζει) μετά την έκδοση  24 δισκογραφημένων του εργασιών, πολλές εντός κι εκτός Κύπρου, πολυμορφικές παραστάσεις-συναυλίες με συνθέσεις του. Οι παραστάσεις του αποτελούνται από ταλαντούχους ερμηνευτές, μουσικούς, ηθοποιούς ενίοτε και χορευτές, δημιουργώντας έτσι μια κατανυκτική μυσταγωγία, για τους εκλεκτούς της μουσικοποιητικής τέχνης, συνδυάζοντας την ανάδειξη του Ελληνικού Λόγου, μέσα από τη μουσική και την ερμηνεία ποιητικών τραγουδιών. Ασχολείται με την αρθρογραφία, Λογοτεχνία και τη συγγραφή μελετών για τη φωνητική τέχνη.Έχει εκδώσει ποιητικά βιβλία στην Αθήνα και Κύπρο και πολλά από τα έργα έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά και Αγγλικά.Εργάστηκε για τριάντα χρόνια στο κυπριακό ραδιόφωνο Cosmos,ως παραγωγός εκπομπών λόγου και μουσικής, ενώ παράλληλα διδάσκει χρόνια  τώρα, τραγούδι κι ορθοφωνία.

ΣΥΝΘΕΤΟΝΤΑΣ & ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ.

Έρχονται για να τον ακούσουν να ερμηνεύει. Κανένα μέρος δεν τον χωράει όταν μιλά..όταν τραγουδά..όταν ουσιαστικά ερμηνεύει. Αλησμόνητη είναι η εποχή που μελοποίησε και τραγούδησε τους ποιητές της δεκαετίας του 1930 και 1980.Το κοινό  των Αθηνών εκστασιαζόμενο, τον ακολουθεί στις εμφανίσεις του. Είναι ένας «περφορμίστας»(performer). Την ιδιότητα του αυτή δεν την ξεδιπλώνει συχνά. (Στα νεώτερα χρόνια της καταξίωση του, διακρίνει και επιλέγει να ερμηνεύουν τραγούδια του χαρισματικά άτομα που μαθητεύουν κοντά του, αποκαλύπτοντας κι έτσι την ικανότητα του δασκάλου, συνθέτη, καλλιτέχνη, που ξεπερνά μια συγκεκριμένη εποχή).

Η « ιστορία» αυτού του  ανθρώπου είναι η ίδια του η Φωνή. Με πολλές εναλλασσόμενες  απαιτήσεις (δείχνει παντοδύναμος…αλλά…) είναι εύθραυστος σε κάθε φωνήεν παλλόμενο, σαν τα κύματα της θάλασσας, που τα μελτέμια του αέρινου γενέθλιου του τόπου «του κρατούν το tempo». Μ’ ένα πολύ προσωπικό τρόπο καταφέρνει να ξεπερνά τη σύγχρονη επιδερμικότητα, τη ρηχή διάσταση των τραγουδιών, εμβαθύνοντας όλο και περισσότερο.. αλλά κι αυτοσχεδιάζοντας όταν πρέπει, αρκεί.. να αισθάνεται ότι υπάρχει «αισθητική» αντίδραση αποδοχής από το κοινό του, κυρίως όταν ερμηνεύει τα μορφωμένα του τραγούδια ή όταν μιλά από το ραδιόφωνο .. (1990-2022 στις καθημερινές του εκπομπές. Αν δεν τον έχετε ακούσει ..χάσατε. Ποιο αυτί άραγε θα μπορούσε να τον λησμονήσει;).

Συνεχίζει να μελετάει πολύ τους ποιητές, τους ταλαντούχους ανθρώπους στη ζωή του, τους ανοίγει «ένα παράθυρο ή καμαρόπορτα»-όπως λέει..κι «αυτοαναφλέγεται» όταν κάτι γενικότερα δεν του αρέσει. Για ότι τον ενδιαφέρει ουσιαστικά, όπως  η Φωνητική Τέχνη, ό,τι τον ταρακουνάει ή τον εκλκύει, αφοσιώνεται εξ ολοκλήρου ..και τίποτε και κανείς δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο σε ότι αποφασίσει. Ξεκίνησε να σπουδάζει στο «Τμήμα Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικών Επιστημών» της Νομικής Αθηνών. Τον έχασε βέβαια η θέμιδα, τον κέρδισε η μουσική. Η πριμαντόνα του λυρικού θεάτρου Γιολάντα Ντι Τάσσο, υπήρξε για δεκατρία χρόνια εκτός από δασκάλα του και «μέντορας» του..κάποια στιγμή το 1986,τον στέλνει στον μεγάλο συνθέτη Μάνο Χατζιδάκι. Όταν τον άκουσε ο Χατζιδάκις,(κατά τη διάρκεια της ακρόασης…τον διακόπτει τρείς φορές…. Τον συμβουλεύει μάλιστα να ασχοληθεί μόνο με την ερμηνεία και να μη γράφει τραγούδια. Σχεδόν για οκτώ μήνες ο Α. Αρτέμης είναι «σιωπηλός παρατηρητής» του μεγάλου αυτού συνθέτη. Πότε στο «Σείριο», στις ακροάσεις, στις συνεστιάσεις ή αλλού, αφομοιώνει κι εκστασιάζεται με το μεγαλείο του μεγάλου συνθέτη και ποιητή Χατζιδάκι. Όμως ο νεαρός τότε Αρτέμης δεν  ακούει τι του λένε. Συνεχίζει να τραγουδά τις συνθέσεις του. Η συνέχεια είναι αρκετά αποκαλυπτική καθώς διαλαλεί με στεντόρειο τρόπο τα τραγούδια του, με τη φωνή του, σε αμέτρητες  μικρές ή μεγάλες παραστάσεις, που διοργανώνουν λογοτεχνικά σωματεία, περιοδικά Τέχνης και Γραμμάτων, αλλά και κοινωφελή ιδρύματα, ελκύοντας έτσι μεθοδικά, το Αθηναϊκό κοινό, που όλο και περισσότερο πυκνώνει, όταν παρουσιάζει συνθετικά του έργα, ξεδιπλώνοντας τις συνθετικές κι ερμηνευτικές του ικανότητες, με ποίηση γνωστών αλλά κι αγνώστων δημιουργών. Η δύναμη γενικά που αντλεί όταν βγαίνει στη σκηνή, ανεβάζει στα ύψη το ενδιαφέρον του κοινού, πότε με τις κοφτές απαντήσεις ή απαιτήσεις του. Κύριος «στόχος» του: να συστήσει τα μουσικά του έργα παντού..κι επιβάλλει όταν τραγουδά είτε μόνος ή με συνεργάτιδες/τες…την απόλυτη ησυχία. Τότε ..ξετυλίγει τα «μαγικά του όπλα».                                                                                      

Τυχεροί όσους αγαπά διαχρονικά και τους έχει κοντά του. Συμπληρώνοντας τέσσερις δεκαετίες παραστάσεων και είκοσι τεσσάρων χρόνων δισκογραφικών εργασιών, ο συνθέτης Ανδρέας Α. Αρτέμης, γίνεται σοφότερος,καλύτερος άνθρωπος και γνωστότερος ως δημιουργός.

Ευχόμαστε αγαπητέ Ανδρέα καλές εμπνεύσεις.δημιουργικότητα, με Υγεία κι Ευτυχία!  Ε.Χ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:

ΣΤΟΥ ΕΡΩΤΑ τις ΘΑΛΑΣΣΕΣ»

Σε μουσική Ανδρέα Α. Αρτέμη και ποίηση Ντίνου Κουμπάτη.

 

Με «Μουσικά Παραμύθκια της Κύπρου» πλαισιωμένος από συνεργάτιδες/τες του,

ο συνθέτης κι ερμηνευτής Ανδρέας Α. Αρτέμης, στόχο έχει να προβάλει τραγούδια του

που υφαίνονται σε παραδοσιακή φόρμα στιχουργική.

Επίσης παρουσίασε μ' ένα εναλλακτικό τρόπο προσέγγισης ταξιδεύοντας μας
στα μουσικά παραμυθένια τοπία του, με χορό και τραγούδι. Η παράσταση αυτή θα κορυφωθεί την επόμενη χρονιά και σε θεατές-ακροατές στο εξωτερικό.

Οι θεματικοί κύκλοι αυτών των κυπροκεντρικών τραγουδιών που συνέθεσε σκηνοθετώντας την παράσταση του ο συνθέτης, υφαίνονται θρύλοι, ερωτικές, φυσιολατρικές αρχαίες ιστορίες. Πολλές από αυτές υπάρχουν στις ψηφιακές δισκογραφημένες εργασίες του: «Λόγια της Κύπρου Χάλκινα», «Στην Κρήτη ο έρωτας τοξεύει τα τραγούδια» και σε οπτικογραφημένες παραστάσεις του, όπως: «Μνήμη σαν Κύμα»,«Η ιστορία της Αροδαφνούσας», «Αερία Νήσος Χαλκόεσσα» κλπ.
Επίσης, ακούγονται και χορεύονται και γνωστά κυπριακά τραγούδια.

Η «εναλλακτική» πολυμορφική μουσικοχορευτική παράσταση: «Μουσικά Παραμύθκια της Κύπρου» πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 15 Ιουνίου 2025, στις 8.30 το βράδυ, στο αμφιθέατρο Τάλας (εντός του πάρκου Κ.Λεβέντη), στην Πάφο.
έλαβαν μέρος: Ανδρέας Α. Αρτέμης, Ελένη Ευσταθίου,
Κική Μανώλη, Μάρω Ηροδότου, Ερατώ Παναγιωτάκη
και Χρυσοβαλάντης Ανδρέου.
Τη διεύθυνση έχει ο συνθέτης.

Η «ΠΟΛΥΚΥΜΑΝΤΗ ΜΝΗΜΗ» στο ΛΟΝΔΙΝΟ

Η Παράσταση μας «Πολυκύμαντη Μνήμη» παρουσιάστηκε στο Λονδίνο με τρείς παραστάσεις, με διοργάνωση από την Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή, υπό τη σκέπη του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ.κ. Νικήτα. Η πρώτες δυο στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος και Αγίας Παρασκευής στο Harrow (30/5 & 1/6 2025)…και η Τρίτη παράσταση στη Θεατρική σκηνή Κέντρου Τεχνών Arts Depot (3 Ιουνίου 2025).

Η παρουσία μας εκεί στο Λονδίνο μας έδωσε  χαρά κι ικανοποίηση. Τόση Αγάπη πήραμε από τους ομογενείς μας εκει !!!  Ευχαριστώ θερμά τον κ.Πανίκο Ηροδότου που είχε την ιδέα υλοποίησης των παραστάσεων μας στο Λονδίνο, τον κ.Παντελή Δημοσθένους ψυχές ευαίσθητες-ευεργέτες αμφότεροι κι άρχοντες του Οικουμενικού Πατρειαρχείου. Όλους/ες όσους/ες ήρθαμε σε επαφή και συνεργασία για την επίτευξη του έργου μας. (μεγάλος αριθμός άοκνης ομαδικής συνεργασίας πολλών ανθρώπων μαζι). .Το Hellenic TV  που φωτογράφησε κι οπτικογράφησε τις παραστάσεις μας που ήσαν αφιερωμένες στην μαρτυρική μας Κύπρο αλλά και για τα πενήντα χρόνια ίδρυσης της εκκλησίας Αγίου Παντελεήμονος και Αγίας Παρασκευής στο Harrow.

ΠΟΛΥΚΥΜΑΝΤΗ ΜΝΗΜΗ»

του συνθέτη & ερμηνευτή Ανδρέα Α. Αρτέμη

Η κριτική του εθνομουσικολόγου Ευγένιου Χορν:

«Πενήντα ένα χρόνια μετά το χίλια εννιακόσια εβδομήντα τέσσερα, ποιητικές καταθέσεις κορυφαίων Κυπρίων ποιητών που μελοποιήθηκαν από τον Ανδρέα Α. Αρτέμη, αφυπνίζουν με συγκινησιακό τρόπο καθώς η ποίηση και μουσική της γνωρίζουν καλύτερα τον πυρήνα της ζωής που κρύβονται μέσα τους. Η διάρθρωση της στιχουργικής έκφρασης έχει τη μορφή αναγραφόμενου μηνύματος πάνω σε τύμβο-μνημείο που μένει ασάλευτο. Οι στίχοι σαν να έχουν χαραχτεί ακολουθώντας ανάλογους ρυθμούς, με έντονη κορύφωση το όχημα-την ελληνική γλώσσα- που κινεί τα πάντα ανά τους αιώνες. Ταυτόχρονα αποτίει φόρο τιμής σε όσους θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της Πατρίδος. Ταυτόχρονα η θύμηση ξανοίγεται στη θάλασσα της Κερύνειας, της Μόρφου, της Αμμοχώστου, αποκαλύπτοντας τις ευωδιές της κυπριακής κατεχόμενης φύσης που βρίσκονται οι ήχοι, η πάλη και τα ιερά των Ελλήνων της Κύπρου».

Αυτή η ανάρτηση συνόδευσε όλα τα δελτία τύπου των παραστάσεων της «Πολυκύμαντης Μνήμης» που ο συνθέτης Ανδρέας Α. Αρτέμης παρουσίασε σε Θεσσαλονίκη, Λευκωσία και Λονδίνο, πλαισιωμένος από «φωνές» που μαθητεύουν κοντά του από χρόνια, αλλά και στις αφηγήσεις από κορυφαία ηθοποιό.

Η παράσταση αυτή που είχε ως άξονα την αποτίναξη της λήθης για το μισό αιώνα παράνομης κατοχής και συνεχιζόμενης αδιαλλαξίας του τούρκου εισβολέα ,που εξακολουθεί να καταπατεί τα δικαιώματα των εκτοπισμένων ελληνοκυπρίων να επιστρέψουν στα σπίτια τους.

Η σειρά των παραστάσεων αυτών του συνθέτη ανέδειξε περίτρανα τη ανάγκη του ανθρώπου να διεκδικεί τα δικαιώματα της Ελευθερίας του. Ταυτόχρονα, η μουσική πανδαισία μας κράτησε στην τελική παρουσία της (Λονδίνο 3 Ιουνίου 2025 στη θεατρική σκηνή «Arts Depot») σε ενδιαφέρον, για τον τρόπο που ο συνθέτης κι ερμηνευτής (αλλά κι ως μαέστρος & performer) καταφέρνει να κρατήσει το κοινό του σε κατάνυξη και περισυλλογή όλων των μεγάλων νοημάτων σε όλο το βάθος και μάκρος με την εξαιρετική μελοποίηση τραγουδιών- ύμνων . Κάποιος παλιός αρθρογράφος αναφέρει τα εξής..που ταιριάζουν απόλυτα με τα νοήματα των όσων ακούστηκαν : «Οι λαοί έχουν την ιστορία τους και υπερηφανεύονται γι΄ αυτήν. Κανένας λαός όμως δεν αντλεί απ’ αυτήν τόσα διδάγματα, όσα ο Ελληνικός. Είναι λίγοι οι λαοί που δημιούργησαν πολιτισμούς κι επιζήσανε μέχρι σήμερα. Κι αυτό χάρις στον ανθρώπινο όγκο τους, στις ανθρώπινες πλημμυρίδες τους. Ενώ ο ελληνικός ήταν ανέκαθεν μικρός και δεκατιζόταν. Επέζησε όμως γιατί τον καθοδηγούσε η ιστορία και η παράδοση. Είναι εκτυφλωτικές οι αναλαμπές του στις διαιώνιες χρονικές διαδρομές, που αποτελούν σταθμούς όχι της δικής του ιστορίας, αλλά και της παγκόσμιας. Σαν αντίλαλοι φτάνουν οι κραυγές κι οι θρήνοι των νικημένων και νικητών Ελλήνων στις αγχόνες στις Σαλαμίνες και στους Μαραθώνες. Οι Έλληνες στάθηκαν φράγματα πολλές φορές, απ’ τα κόκκαλα των ελλήνων κι απ’ τη ψυχή της Ελλάδας βγαλμένη η Ελευθερία περπάτησε πάλι, στον σκλαβωμένο Πενταδάκτυλο με του Κύπριου την περηφάνια. Είναι η ίδια πάντοτε η περηφάνια της Ελευθερίας που περπατεί ανάμεσα μας για να ζωντανεύει τους πόθους μας, πόθους αιώνων, πόθους γενναίων αιματόβρεκτων…».

Ζήσαμε ιστορικές στιγμές αυτή τη μέρα της 3ης Ιουνίου στο Λονδίνο που έχουν καταγραφεί στο φιλμ των αναμνήσεων μετά από μισό αιώνα ως «κορυφαία κραυγή διαμαρτυρίας». (στο Λονδίνο είχαν προηγηθεί άλλες δυο παραστάσεις στο Harrow στον Ιερό Ναό Αγίων Παντελεήμονος και Αγ. Παρασκευής- όλες υπό την αιγίδα του Ορθόδοξου Αρχιεπισκόπου Θειατύρων & Μ.Β).

Αγαπητέ Ανδρέα Α. Αρτέμη. Επαναφέρω αυτό που έγραψες κάποτε και ταιριάζει απόλυτα για όλα τα ευσυγκίνητα μουσικά αριστουργήματα που μας προσφέρεις, με τη σπανιότητα του ταλέντου:

«Για όσα έχει κατακτήσει το εφήμερο της ύπαρξης σε κύκλους της ζωής που ανοιγοκλείνουν με ταχύτητα. Να θυμάσαι ότι αν δεν σε συνθλίψουν οι συμπληγάδες , θα έχουν να λένε, κάποτε, ότι ευτυχίσαμε να ζήσουμε ηρωϊκές εποχές.(Κι επειδή ακριβώς οι κύκλοι μεγαλώνουν και βγάζουν μεγάκυκλους). Γι όλους λοιπόν έρχεται η μέρα της κρίσεως..Κι εγώ, τη μέρα αυτή θέλω να λογαριάζομαι για «φυτευτής , σε ό,τι κάποτε άνθισε κι απέδωσε καρπούς…».

«Η ζωή πάντοτε θα προχωρά …Είμαστε ταξιδιώτες περαστικοί. Ωστόσο οι άνθρωποι που ζουν μέσα από τις μνήμες άλλων ανθρώπων δεν πεθαίνουν ποτέ». Ε.Χ